مضامين مشترك ديني در اشعار مستوره اردلان و عائشه تيمور

مستوره اردلان و عائشه تيمور، دو بانوي شاعر و نويسندهي معاصر هستند
كه در يك دوره زماني مشترك، در ايران و مصر ظهور كردند و با وجود
همه ي مشكلات پيشرو كه مانع حضور زنان در عرصههاي علمي و ادبي
مي شد، توانستند همچون ستارگاني پرفروغ در آسمان شعر و ادب معاصر
فارسي و عربي بدرخشند و ذوق شاعرانه و احساسات لطيف خود را در سرودن

اشعاري شيرين و ناب عرضه نمايند. اين دو بانوي شاعر كرد نژاد، در بسياري از
مضامين ديني هستند. تعهد ديني و اخلاقي آنان سبب گرديده تا اشعار آنها،
رنگ و بويي اسلامي به خود بگيرد. هر دو شاعر، به عفّت و حجاب زن افتخار
مي كنند، و شخصيت هاي ديني و قرآني، جايگاه ويژهاي در اشعار آنان دارد؛
البته مستوره، نگاه ويژه اي به اهل بيت پيامبر (ص) داشته و اشعاري در منقبت
آنان سروده است. در مقابل نيز، مدائح نبوي عائشه تيمور، جلوهاي عرفاني به
اشعارش بخشيده است. علاوه بر اين، نيايشهاي ديني و اقتباسات لفظي از
قرآن، از ديگر مؤلفههاي مشترك دو شاعر است. در اين مقاله، ضمن آشنايي با
اين دو شاعر گمنام زن، به بررسي مضامين مشترك ديني آنان خواهيم پرداخت.
روش تحقيق، به صورت مطالعهاي و تحليلي خواهد بود.