بینامتنیت قرآنی در اسلوب، واژگان و موسیقی کتاب «الایام» طه حسین

طه حسین نویسنده معاصر مصری، در احیای نثر عربی قدیم و پیوند دادن آن با ادب معاصر
عربی نقشی برجسته ایفا نموده است. آگاهی گسترده او از میراث قدیم و به ویژه حفظ قرآن
کریم در دوران کودکی، نقش به سزایی در شکلگیری شیوه ادبی او داشته است. این مقاله، با
تحلیلی، بینامتنیت قرآنی در واژگان، ترکیبات، اسلوب و موسیقی کتاب ˚ روش توصیفی
آن روزها( اثر طهحسین را واکاوی نموده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش ( » الأیام «
نشان میدهد که قرآن کریم با تمام شیوههای بیانی متنوعش، بر سبک ادبی کتاب الأیام طه
حسین سایه افکنده است. اثرپذیری او از اسلوب و قالبهای قرآنی، ابعاد گستردهای دارد:
استفاده از ساختارهای ترکیبی قرآن، کاربرد چندین اسلوب قرآنی در عبارات، بهکارگیری
واژگان و اصطلاحات قرآنی و اثرپذیری از فواصل موسیقایی آیات در پایان جملات، از جملهی
آنهاست. هنر او در این است که با ذهن سرشار از محفوظات قرآنی خود، شیوهای نو و سهل و
ممتنع در نگارش نثر معاصر عربی پدید آورده است. او توانست است با اقتباس از سبک قرآن
کریم برخی از ساختارهای نحوی- زبانی را احیا نماید، ساختارهایی که نویسندگان معاصر عرب
به کلی آنها را به دست فراموشی سپردهاند.