تحلیل استنادی و روابط هم نویسندگی مقاله های مجله ی علمی - پژوهشی

هدف از پژوهش پيشرو، بررسي وضعيت كمي مقاله هاي «مجلهي علمي- پژوهشي انجمن ايراني زبـان و ادبيات عربي» بهمنظـور شناسـايي رفتارهـاي اسـتنادي و روابـط هـم نويسـندگي بـا اسـتفاده از روش علم سنجي است. نتايج اين پژوهش، نشان داد به دليل استناد نشدن به مقاله هاي مجله، ضريب تأثير مجله، بسيار پايين است. همچنين يافته ها نشان داد 13 %از نويسـندگان، بـيش از 40 %مقالـه هـا را بـه نگـارش درآورده اند كه «قانون لوتكا» تاحدودي در اين پژوهش، مورد تأييد قرار مي گيرد. همچنين در مقاله هـاي اين مجله، 3681 استناد داده شده كه ميانگين 184 استناد براي هر شماره، محاسبه و بهطور ميانگين براي هر مقاله 04/22 استناد برآورد شده است. 

پرارجاع ترين منابع، متون مرجع و معروفي چون: قرآن الكريم، لسان العرب، وفيات الاعيان وانبا ابنا الزمان، مجمع البيان فـي تفسـير القـرآن، الجـامع فـي تـاريخ الادب العربي و الفهرست بودند. در نگارش مقاله هاي اين مجله، 183 نويسنده حضور دارند. از اين تعداد 76 % مقاله ها بهصورت انفرادي نوشته شده است؛ به همين دليل، ضريب همكاري نويسندگان در سطح پـاييني قرار دارد. دركل، براساس مقاله هاي اين مجله، كه نمونه ي كوچكي از حوزه ي ادبيات عربي است، منـابع و نويسنده ي هسته اي در اين حوزه مشاهده نمي شود و همكاري و روابط علمـي نويسـندگان در سـطح پاييني است.