کاربرد نمادین نام حیوانات در شعر عبدالوهاب بیاتی

کاربرد نمادین نام حیوانات در شعر عبدالوهاب بیاتی.

کاربرد نماد در شعر عببدالوهاب البیاتی شاعر معاصر عراقی، یکی از جلوه­های بارز سروده­های اوست. تکنیکی هنری و معناآفرین که به شعر وی تنوع و وسعت معنا بخشیده است. در جای جای دیوان­های شعری بیاتی، کمتر سروده­ای یافت می­شود که در آن از ذکر نام چندین حیوان به شکل نمادین استفاده نشده باشد. این خلاقیت هنری با تجربیات مبارزاتی شاعر و هدف او که انقلاب و در نهایت دستیابی به آزادی و عدالت است، پیوندی ناگسستنی دارد. این پژوهش با روش تحلیلی- توصیفی و با استخراج 891 مورد از 95 گونه مختلف نام حیوانات در شعر او، توانمندی­های هنری او را در به کارگیری مناسب این نمادها واکاوی نموده است. نتیجه این پژوهش گویای آن است که بیاتی با خلاقیتی شاعرانه و غالباً نوآورانه، پیوندی معنادار میان ویژگی­های خاص هر حیوان با وضعیت نابسامان جامعه خویش برقرار نموده است. این هنرنمایی شاعرانه به گونه­ای است که جلوه­ای متنوع به تصاویری شعری او بخشیده است. تنوع در مدلولات این نمادها سبب شده که شبکه وسیعی از معانی در شعر او ایجاد شود و در نهایت به عنوان یکی از شاخه­های مهم نمادگرایی در شعر او تبدیل گردد.