واکاوی معصوميت های کودکانه در شعر طاهره صفارزاده و نازک الملائکه

یاد دوران کودکي، براي هر انساني، احساساتي متمایز از دیگري را زنده ميکند و این تفاوت، در شعر شااعران
که قلبي سرشار از عاطفه و احساس دارند، بيشتر از دیگران است. طاهره صفّارزاده و نازک الملائکه، از شاعران
بنام و صاحب سبک در ادب فارسي و عربي هستند. این پژوهش، با روش توصايفي- تحليلاي، خااطرات دوران
کودکي و وصف معصوميتهاي کودکانه در شعر این دو شاعر برجسته را بررسي و با هم مقایسه نماوده اسات.
نتایج به دست آمده از این پژوهش، گویاي آن است که شعر کودک هرکدام از این دو، متأثّر از خاطرات تلا
و شيرین دوران کودکي خود شاعر است. سایهروشن خاطرات دوران کودکي در شعر این دو، وجاوه اشاتراک
اندک و تفاوتهاي بسياري دارد، شعر کودک طاهره صفّارزاده، بيان محروميت، تنهایي و رناجهااي کودکاان
است و رنگي واقعگرایانه و غالباً بسيار تيره دارد. سخن گفتن از کودک، همواره خاطرات تل دوران کاودکي
خود شاعر را براي او زنده ميکند؛ امّا این واژه در شعر نازک الملائکه، با وجود شهرت او به نوميدي و بدبيني،
آميخته با خوشبيني است و مفهومي رمانتيک دارد. تصویر کودک در شعر او، بارخلا صافّارزاده، خااطرات
شيرین گذشته را براي وي به ارمغان آورده است.