سعدي نقطه اعتدال و توازن در آموزه¬های تعلیمی در فرهنگ اسلامی گذشته

سعدی شیرازی شاعر نامدار ایرانی، پرورش یافته مکتب شیراز – بغداد، در قرن ششم است. در آثار او، میان سه عنصر: 1) فرهنگ عربي 2) تمدن ایرانی 3) و اندیشه دیني، پیوندی عالمانه شکل گرفته است. هر چند در آثار بسیاری از شاعران و ادیبان گذشته، این پیوند فرهنگی وجود داشته، اما سعدي بهترین باغباني است که این سه نهال را به شکلی هنرمندانه به هم پیوند زده، محصولی گرانسنگ و گوارا از آن چیده است. او از این سه عنصر، ترکیبی متوازن، معتدل و ماندگار از آموزه­های تعلیمی خلق نموده است. روح تسامح­گرای وی و دوری از تعصب­هاي خشک و در کنار آن، تسلط او بر زبان و فرهنگ عربي و آگاهی گسترده از تمدن و فرهنگ ایران باستان، به نقش اعتدال­گرایانه او تنوعی محتوایی، هنری بخشیده  است. این مقاله نمونه­هایی از پیوند این سه عنصر، در  آثار وی را واکاوی نموده است.