دیگریِ ایرانی در رمان المایسترو سعد القرش- نظریه چندصدایی باختین

توجه به «دیگری » شالودۀ ارتباط میان فرهن گهای مختلف با موضوعات متنوع است؛ از ای نرو
دیگریِ ایرانی، یکی از آن «دیگری »ها به شمار م یرود. رمان المایسترو رمانی دیالو گمحور است
که در آن فرهن گهای متفاوت به چشم م یخورد. نظریۀ خود و دیگری میخائیل باختین، فضای
مناسبی برای حضور پررنگ دیگری در شک لدادن به خود است. تصویرشناسی یکی از نظری ههای
بسیار گستردۀ حوزۀ ادبیات تطبیقی است که در آن «دیگری » نقش ویژ های دارد. همچنین میان
تصویرشناسی نظریۀ خود و دیگری، میخائیل باختین ارتباط تنگاتنگی وجود دارد. سعد القرش،
نویسندۀ برجستۀ مصری است که رمان المایسترو را با ترکیبی از فرهن گهای گوناگون نوشته است.
دیگریِ ایرانی یکی از مصادیق فرهن گهای پرداخت هشده در رمان المایسترو است که اهمیتّ دیگری
در برابر خود را مورد تأیید قرار م یدهد. در این پژوهش «خود » مفهوم سیالی دارد؛ ب هگون ها یکه گاهی
ایرانی و یک عرب ب هعنوان خود در برابر دیگری است؛ هما نگونه که یک غربی ب همثابۀ خود در برابر
دیگری قرار م یگیرد. این پژوهش بر آن است تا با روش توصیف ی تحلیلی، دیگریِ ایرانی را در رمان
المایسترو با تطبیق بر نظریۀ خود و دیگری میخائیل باختین نقد و بررسی کند. از مه مترین یافت ههای
این پژوهش آن است که میان تصویرشناسی و نظریۀ باختین، پیوندی ناگسستنی برقرار است؛ بنابراین
رمان المایسترو بستر مناسبی برای مطالعات نقد فرهنگی و میا نرشت های، ب هویژه فرهنگ ایرانی به
شمار م یآید که در آن ایدئولوژ یهای مخالف و موافق، بدون دخالت نویسنده آورده شده که از
برجست هترین مبانی نظریۀ باختین است. این پژوهش، خوانشی نو از ادبیات تطبیقی براساس نظریۀ
خود و دیگری باختین در رمان المایسترو ارائه م ی دهد.