بیان لطایفی از کارکرد متفاوت برخی باورهای عصر جاهلی در قرآن

بیان لطایفی از کارکرد متفاوت برخی باورهای عصر جاهلی در قرآن

فرهنگی است؛ بدی معنا که هر زبهانی، بهه سه کی ویهژه و منبههر بهه ه د،
واقعیت ها و پدیده های جهان بیرون را به میزانی متفاوت، در نظامی از نشانه هها،
کدبندی و بازتاب میدهد. قرآن کریم نیز که معجزۀ الههی و یه مهت زبهانی
نازل شده است، از ای قاعدۀ کلی ماهتننا نیاهت. ایه » لاان ق م « است و به
مقاله، با روش ت صیفی ه تبلیلی، تبه ل در معهانی بر هی از وا ه ههای قرآنهی
مرت ط با باورهای عرفی، اجتیاعی و زبانی عهر جاهلی را بررسی نی ده اسهت و
ک شیده به ای پرسش پاسخ گ ید که قرآن کریم چگ نه آن سازههای مبیطهی
را در دمت لهق مفهاهییی متعهالی و مانهدگار بهه کهار گرفتهه اسهت. نتیجه ۀ
به دست آمده از پژوهش، گ یای آن اسهت کهه مهت قرآنهی، بها لطهافتی زی ها و
متناسب با ههنیت مخاطب، به مفه مسازی تعلییهی تربیتهی از واقعیهت هها و -
پدیده های فرهنگ عی می جامعه عهر نزول پردا ته و با لق معانی ن ، آن هها
را در راستای ت یی و ترویج جهان بینی و تربیت دینی به کار گرفته است و ایه
تغییر کاربرد در سازههای مبیطی، دلالتی رف به مفه م نزول قرآن بهه لاهان

وا ههای قرآنی است.