مدارا با مردم، راز ماندگاري پيوندهاي اجتماعي. تأملی در سلوک پیامبران

مدارا با مردم، راز ماندگاري پيوندهاي اجتماعي. تأملی در سلوک پیامبران

فرمان خالق به پيامبران همواره مدارا با خلق خدا بوده است. بر اساس مباني قرآني، محبت اكسيري است كه
ميتواند معجزه كند و خاك را به زر تبديل كند. اين مقاله با روش تحليلي- توصيفي اين ويژگي شايسته
قرآني را بررسي نموده است. نتايج به دست آمده از اين پژوهش گوياي آن است كه قرآن كريم با پذيرش
اختلافات عقيدتي ميان انسانها، برخورد با مهر و مدارا را رمز و راز ماندگاري پيوندهاي انساني - اجتماعي
دانسته است كه نه تنها براي مسلمانان، بلكه براي همه موحدان به اديان آسماني يك ضرورت اجتنابناپذير
است. بر اين اساس، خداوند، مهر و محبت به بندگان خدا را، آيين همه پيامبران و صالحان تلقي نموده است
كه اوج اين خصلت انساني در وجود مبارك پيامبر اسلام (ص) تجلي يافته است تا جايي كه گاهي او، در غم
عدم ايمان آوردن مخالفان، خود را تا مرز هلاكت ميرساند. خداوند منان بر رسولش منت نهاده كه به سبب
رحمت او، با خلق نرم خوي شده است و اگر اين خصلت را نداشت، مردمان گ رد او جمع نمي شدند و به
بركت همين خوي نيكو است كه خداوند او را به صفت برخورداري از خلقي عظيم ستوده است.