نهج البلاغه، جمع میان فهم عوام و پسند خواص

نهج البلاغه، جمع میان فهم عوام و پسند خواص

نهج البلاغه شاهکاري بی بدیل در میان آثار ادبی و دینی، در طول تاریخ به شمار میرود. در این اثر
« فروتر از کلام خدا و فراتر از سخن بشر » ، خارق العاده که به تعبیر شارح مشهور آن، ابن ابی الحدید
است، با به کارگیري عناصر زبانی و قابل فهم، حد اعلاي زیبایی در بیان پدید آمده است. پیشینیان در
را همزمان با هم، جمع کرده « سخنی است که فهم عوام، و پسند خواص » : تعریف کلام بلیغ، گفتهاند
باشد. به حق که نهج البلاغه، مصداق بارزي از چنین کلامی است. در این کتاب همهي ابزارهاي هنري
زبان در هم تنیده شدهاند، مفاهیمی ژرف و سترگ، در قالب تمثیلها و تشبیهات روزمره زندگی جاي
گرفتهاند. تبدیل امور معنوي و دور از ذهن به اموري محسوس و قابل درك براي همگان، با استفاده
فراوان از عناصر محیطی، به ویژه به کارگیري هنري عنصر حیوان، در تشبیهات و تمثیلها، از ویژگی-
هاي برجستهي این کتاب شگفتانگیز است، این امر باعث شده که این شاهکار بزرگ، عمیقاً رنگ
محیطی به خود گرفته، معانی سنگین آن، ضمن، براي عموم مخاطبان، قابل فهم باشد و در یک جمله
باید گفت که نهج البلاغه یک معجرهي بشري است که هنر بیان را در حد اعلاي آن به زندگی روز مره
پیوند زده است. این پژوهش، عنصر حیوان در برخی تشبیهات و تمثیلهاي این اثر جاودان را بررسی
مینماید.
واژگان